Öğrenme Açısından En Verimli Zaman Dilimi
12-14 Yaş
Öğrenme diliminde, en iyi ilk karşılaştığımızı, ikinci olarak da en son karşılaştığımızı hatırlarız. En az da ortadan biraz sonrası karşılaştığımızı hatırlarız. Bu, yeni bir buluş değildir. Ebbinghaus, bu etki hakkındaki ilk çalışmasını 1880'lerde yayımlamıştır. Yakın zamanda yayımlanan araştırmalar, bunun sebebini anlamamızı sağlar.
Yeni bilgilerin ilk parçaları, işler belleğin işlevsel kapasitesi dahilindedir. Ancak daha sonra gelen bilgiler, kapasiteyi aşar ve kaybolur. Öğrenme dilimi sürdükçe, işler bellekteki bilgiler, yeni gelen ve büyük ihtimalle işler bellekte saklanacak ve tekrarlanmazsa yok olacak bilgilerin işlenebilmesi için sıralanır, parçalara ayrılır (Gazzanniga et al., 2002; Terry, 2005). İyi niyetle bile olsa, öncelik-sonralık etkisi hakkında az bilgi sahibi olan öğretmenler, dersin amacını söyleyip dikkatleri topladıktan sonra yoklama yapar, o gün için verilen ödevleri toplar, okula gelmeyen öğrencilerden raporlarını ister, okul-sonrasında düzenlenecek kulüp toplantısı hakkında duyuru yapar. Yani öğrenme açısından en verimli olan zaman dilimi boşa harcanmış olur. Öğretmen, konuya geçeceği sırada öğrenciler çoktan ölü zamana geçmiştir.