Origami başlangıçta orikata (katlanmış şekiller) olarak biliniyordu. Aslında origami, orikatadan çok daha farklı bir temele dayanıyordu. Bu terim Japonca oru (katlamak) ve kami (kağıt) kelimelerinden gelir.
Temelinde makas ve yapıştırıcı gibi kağıt harici aletler kullanmadan katlama metoduyla çeşitli şekiller oluşturmak yatıyordu. Origami ilk kez uygulanmaya başladığında yalnızca seçkinler için bir zanaattı. Japon rahipler origami figürlerini dini amaçlar için tercih ediyordu. Bunun yanında düğün gibi çeşitli resmi törenlerde de kullanılırdı. Kağıdın yaygınlaşması ve fiyatlarının uygun hale gelmesiyle, origami toplum içinde de popüler hale geldi. İnsanlar hediye olarak origami figürleri veya yazışmalar için katlanmış kartlar ve zarflar yapmaya başladılar.
Origami ile ilgili ilk kitap, Akisato Rito tarafından yazılan ve 1797’de yayınlanan Sembazuru Orikata’dır (Bin Turna Katlama). Bu kitap daha çok kültürel gelenekler hakkındaydı. Japonya’da bir kişinin kağıttan 1000 turna katlarsa özel bir dilek hakkı elde edeceğini söyleyen geleneksel bir hikâye vardır.
Japonya’da bir kişinin kağıttan 1000 turna katlarsa özel bir dilek hakkı elde edeceğini söyleyen geleneksel bir hikâye vardır. 1900’lü yılların başlarından itibaren okullarda öğretilmeye başlanan origami ile çocukların matematiksel zekalarının gelişimine büyük katkıda bulunulmuştur.
Origami sanatı, 2. Dünya Savaşı sonrasında sanatsal anlamda büyük gelişme kaydetmiş, sadece çocukların değil her yaştan insanın ilgisini çekmeyi başarmıştır. Eski gazeteler ve önemsiz posta ekleri gibi atılacak olan kağıtlardan origami yapmayı içeren bir işçilik eğilimi vardır.