Anne ve Babaların Yaşadığı İş-Aile Çatışması Çocukları Nasıl Etkiliyor?
Portekiz'de yapılan bir araştırma sonucuna göre, anneler iş-aile çatışması yaşadığında, hem küçük çocuklarıyla kendileri arasındaki hem de çocuklarla baba arasındaki ilişki kötüye gidiyor. Ama aynı şey babalar için geçerli değil. Babalar iş-aile çatışması yaşadığında, çocuklarıyla olan ilişkileri kötüleşse de anne-çocuk ilişkisi zarar görmüyor.
Joana Vieira liderliğindeki araştırmacılar, çocukları 3 ila 6 yaş arasında olan ve ikisi de çalışan 317 çift üzerinde çalıştılar ve şu üç konuya eğildiler:
- Hem anne hem de baba için iş-yaşam dengesi
- Ebeveyn-çocuk ilişkisi
- Çocukların davranışları (Mutsuzluk, yalnızlık, dikkat dağınıklığı, aşırı hareketlilik, akran ilişkilerindeki sorunlar gibi)
İş-aile çatışması yaşayan bir annenin çocuğunun -bu çatışma anne-çocuk ilişkisine doğrudan yansımadığı durumda- diğer çocuklardan daha kötü davranış gösterme durumu gözlenmez. Babalar için durum daha farklıdır: Baba, iş-aile çatışması yaşıyorsa, çocuğun davranışının kötü olması daha olasıdır.
Yazarlar, annelerin ebeveynlik rolünün, babalarınkinden daha yerleşik bir rol olması nedeniyle bunu yönetmede daha iyi olabileceğini öne sürüyor. Ayrıca anneler başkalarından daha iyi destek alabiliyor ve genel olarak çocuklarıyla daha fazla zaman geçiriyorlar, bu da iş-aile çatışmasının etkisini azaltabiliyor. Bu arada, babalar rollerinin yeniden tanımlanmasıyla uğraşıyor; hâlâ gelir elde etme konusunda önemli bir sorumluluk hissediyorlar, ama aynı zamanda çocuklarına da yakın olmak istiyorlar. Bu nedenle iş aile çatışması, babaların ebeveynlik pratiklerinde daha doğrudan sorun yaratıyor olabilir.
Referans: Vieira JM, Matias M, Ferreira T, Lopez FG & Matos PM (2016), Parents’ Work-Family Experiences and Children’s Problem Behaviors: The Mediating Role of the Parent–Child Relationship, Journal of Family Psychology. https://childandfamilyblog.com/work-stress-parent-child-relationships/